“Want wie wil er nou niet luid hollend de verkeerde filmzaal uitrennen met XL popcorn en twee kinderen achter zich aan?”
Een jaar of twee geleden had ik het briljante idee: een gezellig avondje bioscoop met mijn twee kinderen. Lekker makkelijk toch? Je koopt kaartjes, gaat zitten, kijkt een film, eet wat popcorn — einde verhaal. Dat dacht ik. Maar ja… dan heb je mij.
De keuze was snel gemaakt
We waren er vlot uit: Puss in Boots. Zo’n leuke rode kat met een accent, stoer zwaardje, en altijd iets grappigs of spannends. De jongens vonden het een topidee, en ik dacht: “Ja, die vind ik zelf ook leuk.”
Of het een 3D-film was weet ik niet meer — doet er niet toe. Het was het plan, en het was goed. Wat kon er misgaan?
Popcornstress en een kleine shock
Bij de bios aangekomen hoorde ik direct: “Mamaaa, ik wil popcorn en drinken!”
Uitstekend idee, dacht ik nog. Want als er geen pauze is, heb ik twee dorstige wezens die op volume 100 gaan klagen. Dus ik naar de balie. En daar kreeg ik de eerste klap van de avond: de prijs.
Ik schrok me een ongeluk toen ik hoorde wat ik moest betalen. Maar goed — we gaan niet elke week naar de film, dus ik haalde diep adem en rekende braaf af. Met XL popcorn (voor drie personen én de vloer) en drie drankjes gingen we op pad.
Zaal 1… dachten we
“Jullie mogen naar zaal 1,” zei de dame achter de balie. Mooi. Op naar de film! De deur was dicht, maar het was al tijd, dus ik dacht: “Ze zijn vast begonnen met de voorstukjes.”
In het pikkedonker slopen we naar binnen, gebukt als ware bioscoopninjas, langs het grote scherm op zoek naar onze stoelen. Ondertussen hoorde ik gezucht vanuit het publiek. “Nou, zo laat zijn we toch ook weer niet?”, dacht ik nog wat verontwaardigd.
Tot m’n oudste ineens zegt:
“Mam… we zitten in de verkeerde film.”
“Nee joh,” fluister ik terug, “dit zijn de trailers.”
“Nee mam, dit ís Avatar.”
De grote ontsnapping
Euh… pardon?
“Jongens, we gaan weer,” fluisterde ik, terwijl ik opstond met mijn XL bak popcorn in de hand en zoveel mogelijk waardigheid. We renden — opnieuw gebukt — terug langs het scherm naar de uitgang.
En toen kwam de klapper:
“MAMAAA! Waarom zeg je niet dat je weggaat?!”
Mijn jongste had me niet gehoord en dacht serieus dat we hem in de bioscoopdump van Pandora hadden achtergelaten. Dus hij stormde — vol volume — achter ons aan, popcorn vliegend door de lucht.
Ik zag niets. Mijn ogen waren nog steeds niet gewend aan het donker. Op de tast zocht ik naar de deur. Daar stond een jongen bij. Ik vroeg: “Zit jij ook in de verkeerde film?”
Hij keek me aan alsof ik net zelf uit Avatar was weggelopen en op zoek was naar mijn ruimteschip. Gelukkig deed hij de deur open en konden we — met een lachstuip — eindelijk de zaal uit.
Oeps… zaal 2 dus
Op de gang viel het kwartje. We moesten helemaal niet in zaal 1 zijn. Het was zaal 2. Waarom ik dan toch zo overtuigd richting zaal 1 liep? De mevrouw achter de kassa zei het echt. Aangezien ik altijd heel goed luister. Misschien stond m’n brein even op popcornstand en heb ik het niet goed verstaan.
Gelukkig kwamen we nog net op tijd binnen in de juiste zaal.
De échte film, Puss in Boots, was gelukkig geweldig. Spannend, grappig, alles wat we hoopten. Hoewel mijn jongste halverwege toch nog even fluisterde: “Mama, dit is óók een beetje spannend hoor.”
Tot slot: sorry Avatar-fans
Nog steeds liggen we in een deuk als we eraan terugdenken. Hoe we dachten relaxed naar een kindvriendelijke kat te gaan kijken, maar halverwege Avatar de zaal binnenstormden alsof we auditie deden voor een stuntteam.
Sorry aan alle mensen die dachten dat wij onderdeel waren van een VR-experience.
En sorry, vloer van zaal 1, voor alle verloren popcorn.
Maar ach, wij hadden de avond van ons leven — en een verhaal voor de rest van het jaar.
🎬 Herkenbaar of juist niet?
Heb jij ook weleens met je kinderen (of jezelf 😅) in de verkeerde film gezeten? Popcorn over de grond gegooid? Of dacht je in Frozen te zitten maar kwam je in een horrorfilm terecht?
Laat het me weten in de reacties — dan voel ik me iets minder alleen in mijn bioscoopblunders 😄
Adios, adio storyofmylife die bij de verkeerde film zit als momandwife
Story of mylife as mom and wife 
Geef een reactie op Alice Reactie annuleren