Openingszin….

Je bent van plan een autobiografie te gaan schrijven. Wat is je openingszin?

Zo! zou ik dat überhaupt willen? Wie wil dat nou lezen? Is het eerste wat in mij opkomt.

Het leven van “ the girl Nextdoor”. Zou jij dat lezen? Ik weet niet eens of ik dat zou lezen?

Ik maak genoeg mee! Dat zeker! M’n leven is turbulent maar of dat nou boekwaardig is ?

Wat zou dan mijn eerste zin zijn? Hmmm… daar moet ik even over nadenken.

Ik heb een paar zinnen bedacht die mijn openingszin zouden kunnen zijn:

• Weet je zeker dat je mijn verhaal wil lezen? Zo interessant ben ik niet hoor. Kies je ervoor om het toch te lezen dan is het je eigen eigen verantwoordelijkheid😉
• “Joie de vivre” popt op in m’n hoofd “ geen idee wat het betekend maar het voelt goed en het klinkt lekker. Inmiddels weet ik dat het levensvreugde betekend😉
• Wijze lessen van mij aan mij!
• Hospitality is my middle name”
• Lief zijn voor jezelf is niet zo makkelijk als dat je het uitspreekt!
• Mijn leven van hier naar terug. Wat is dat nou weer voor Nederlands?

Ik vind het maar lastig. Je openingszin moet pakkend en sterk zijn. Gelijk uitnodigend om verder te lezen.

Wat denk je van :

“Afscheid nemen van iets wat je het grootste gedeelte van je leven hebt gehad voelt klote. Intens klote. Ik mis het nu al terwijl ik het nu nog heb.!”

Nou ik ben zelf nog aan het bedenken of ik toch nog een andere zin zou bedenken of welke ik van deze zinnen zou kunnen gebruiken…

Niet dat ik een autobiografie wil schrijven . Maar Zeg nooit nooit. Je weet niet hoe het loopt.

Mocht ik toch bedenken om het wel te doen dan heb ik in ieder geval m’n openingszin al…..

Wat zou jou openingszin zijn? En welke zin van mij zou jouw triggeren om verder te lezen?

Let me know!

Adios. Adio storyofmylife die haar openingszin aan het bedenken is maar ook als momandwife.