
Ik wou dat ik jou was gewoon een dagje jou was, dat ik alles was wat jij was en jij was dan wie is was.
We kennen dit liedje vast allemaal wel maar zou je wel eens een dagje iemand anders willen zijn?
Ik weet niet of ik iemand zou willen zijn? Ik vind mijn eigen leven best leuk en ben er tevreden mee. Al zijn er natuurlijk altijd dingen die beter kunnen. Maar goed je moet ook nog wat te dromen hebben.
Mij zijn…
Ik zeg wel eens tegen mijn vriend. “ je zou eens een dagje mij moeten zijn”.
Hij word al bang bij het idee. Nee hoor zegt hij dan. Liever niet. Ik zou helemaal gek worden als ik jou was. Druk in m’n hoofd en de hele dag nadenken. 299 hobby’s, de hele dag praten. Nee daar moet hij niet aan denken.
Andersom…
Andersom ook niet hoor. Ik zeg altijd. “ ik zou mezelf doodsaai vinden en van saaiheid in slaap vallen”. Hij kan uren stilzitten en ook over niks nadenken. Dat vind ik al zo knap dat je over niks kan nadenken. Ik kan het me niet voorstellen. Zelfs als ik slaap denk ik nog na. Schijnt een mannen ding te zijn ofzo.
Tuurlijk niet…
Tuurlijk vinden we elkaar leuk om wie we zijn. (Ook niet altijd ) maar we willen alleen elkaar niet zijn. Het zou wel een keer good zijn om in elkaars schoenen te staan. Misschien begrijpen we elkaar dan beter en kunnen we ons beter inleven in de ander en kunnen we het vanuit een ander perspectief bekijken.
Het zou voor mijn vriend de drukste 24 uur uit zijn leven worden en die gaat daarna gelijk met vakantie en voor mij de saaiste 24 uur uit mijn leven en ben ik zo uitgerust dat ik er weer tegen aan kan..
Misschien toch een keer voor 1 dag….

Adios, adio storyofmylife als gedachte loze 100 km stilzittende momandwife