Wat gebeurde er vorige week – Joris heeft zijn tweede rijles en denkt terug aan de tijd waarom hij zo graag rijles wilde hebben. Hij wilde vroeger coureur worden want hij keek altijd samen met zijn vader auto races . Helaas is zijn vader 3 jaar gelden overleden en hij woont bij zijn omi omdat hij zijn moeder nooit gekend heeft. Lees snel het tweede deel van “ een bekende uit het verleden”
De Verrassende Reis
Omi zat zoals altijd stralend in de keuken, met een dampende kop thee voor zich en een twinkel in haar ogen die Joris nooit had gezien. Terwijl de ochtendzon door de ramen glipte, vroeg ze op een zorgzame toon:
“Hoe is je rijles vandaag verlopen?”
Na een kort antwoord begon ze over de alledaagse dingen van de dag, maar al snel veranderde haar stem in iets onverwachts. “Wat zijn jouw plannen voor dit weekend?” vroeg ze met een glimlach die iets meer beloofde dan gewone gezelligheid. “Ik wil graag iets leuks met je doen.”
Joris aarzelde even, maar antwoordde dat hij niets bijzonders gepland had. “Mooi,” zei Omi, terwijl haar ogen geheimzinnig oplichtten. “Houd dan morgen vrij, want ik neem je mee.”
“Spannend, Omi,” mompelde Joris terwijl hij haar vragend aankeek. “Maar vertel je me niet wat we gaan doen?”
Omi schudde haar hoofd en lachte zachtjes. “Nee, dat blijft een verrassing. Dit heb je echt verdiend.”
Joris wist niet wat hij ervan moest denken. Omi had altijd de meest ongewone ideeën. Zo herinnerde hij zich nog dat ze hem ooit naar het vliegveld had meegenomen omdat een ‘vriend’ van haar zou parachutespringen – al bleek dat die ‘vriend’ in werkelijkheid Omi zelf was! Joris was toen te jong om mee te doen, maar Omi had er niets van gezegd; haar lijstje met “things to do before I die” kende geen grenzen.
De volgende ochtend, nog voordat de zon volledig was opgekomen, riep Omi hem enthousiast vanuit de gang.
“Pak een tas met spullen, en vergeet je zwembroek en zonnebrand niet. We gaan een weekje weg!”
Joris bleef even stil staan, nog half in de war door haar plotselinge opwinding. “Wat?” stamelde hij. “Maar Omi, dat kan toch niet – ik heb school en werk!”
Omi grijnsde breed en schudde haar hoofd. “Dat heb ik allemaal geregeld, jongen. Luister nou maar naar je Omi en pak je spullen. De taxi staat over een half uur voor de deur.”
Ondanks zijn twijfels voelde Joris een opwinding die hij niet kon onderdrukken. Wat voor avontuur had Omi voor hem in petto? Terwijl hij haastig zijn spullen inpakte, gonsde er een onverklaarbare spanning door zijn lijf. Buiten begon de vroege ochtendmist te dansen en de taxi, als een stille boodschapper, stond ze al op te wachten.
In de taxi, terwijl de straten nog in de dromerige stilte lagen, keek Joris nerveus naar Omi. Haar vrolijke voorkomen verborg een mysterie – iets dat even opwindend als ondoorgrondelijk was. Met elke kilometer die ze aflegden, groeide de spanning. Waar zouden ze heen gaan? Wat voor geheimen lag er achter deze spontane reis?
Terwijl de taxi door smalle steegjes en verlaten straten reed, voelde Joris hoe zijn hart sneller klopte. De wereld buiten leek plotseling vol mogelijkheden én gevaren, en hij wist dat deze week anders zou worden dan alle voorgaande. Omi keek af en toe in zijn richting, haar blik vol belofte en een zweem van ondeelbare spanning.
En zo begon een reis vol onverwachte wendingen, mysterie en avontuur – een reis die Joris zou dwingen zijn grenzen te verleggen en zijn eigen angsten onder ogen te zien. Wat hem te wachten stond, was een geheim dat dieper ging dan alleen een weekje weg; het was een sprong in het onbekende, waarbij elke seconde telde.
Adios, adio storyofmylife die een verhaal verzint maar ook als momandwife
Wordt vervolgt

Plaats een reactie