Een bekende uit het verleden

Deel 3

Wat gebeurde er vorige week –

Joris kwam thuis van zijn rijles en Omi zat op hem te wachten. Ze zag er anders uit dacht hij. Na een poosje vroeg ze wat hij dit weekend gaat doen? Niets had hij gezegd. Dat komt goed uit want Omi neemt hem de volgende dag mee. Ze wil niet zeggen wat het is. Het moet een verassing blijven. De volgende morgen maakt ze Joris wakker en moet hij z’n koffer pakken voor een week. Wat heeft Omi nou weer geregeld. Joris heeft geen idee wat Omi van plan is. Zijn Omi heeft een things to do before you die lijst en daar stonden spannende dingen op.

De verrassing met een twist.

Op het vliegveld, terwijl de ochtendzon aarzelend door de ramen brak, keek Joris nieuwsgierig naar Omi. “Omi, waar gaan we heen?” vroeg hij, zijn stem een mengeling van opwinding en spanning.

Omi glimlachte geheimzinnig en antwoordde: “Dat zie je zo.” Ze nam hem mee richting de gate, en al snel vulde de opwinding de lucht.

Bij de gate hield Joris plotseling zijn adem in toen hij op het grote scherm de bestemming van het vliegtuig zag. “Wauw, Omi! Echt waar—gaan we naar Hawaï?” vroeg hij met glinsterende ogen.

“Ja,” zei Omi met een brede glimlach. “Is dat niet wat je altijd al wilde?”

Overmand door enthousiasme tilde Joris omi op en gaf haar een stevige knuffel. In een speelse uitbarsting draaiden ze een rondje door de hal. “Ja, zo kan dat wel weer!” riep Omi , terwijl ze lachte en zei: “Kijk, al die mensen kijken naar ons!” Even later liet hij haar voorzichtig los, bewust van de nieuwsgierige blikken om hen heen.

Eenmaal aan boord, nadat iedereen zijn stoel had ingenomen en de stewardess de veiligheidsinstructies had gegeven, maakte het vliegtuig zich gereed om te stijgen. Voor Omi was dit altijd een bijzonder spannend moment. Ze kneep even in Joris’ hand, als een stille bevestiging van hun gezamenlijke avontuur. “Auw,” fluisterde Joris terwijl de knijpende druk hem even deed opschrikken, waarna Omi haar greep wat versoepelde.

Niet lang nadat het vliegtuig in de lucht was gestegen, riep Omi plotseling: “Ik moet even naar de wc,” en liet Joris even alleen achter. Terwijl hij door het raam keek, zag hij in de verte een ander vliegtuig langszweven, als een stille getuige van hun onverwachte reis.

Toen Omi terugkeerde, merkte Joris op dat haar gebruikelijke warme uitstraling was verdwenen. Haar gezicht was bleek, en haar ogen misten de vrolijke twinkeling die hij zo goed kende. Een onverklaarbare spanning hing in de cabine, iets wat zijn hart sneller deed kloppen en hem een rilling over zijn rug bezorgde. Wat zou dit betekenen voor hun avontuur?

Adios, adio storyofmylife denkend hoe het verhaal verder gaat maar ook als momandwife

Wordt vervolgd!

Pagina’s: 1 2